بررسی تاثیر وضعیت چشم بر پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی

مقدمه: پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی آزمون مفیدی جهت بررسی عملکرد عصب دهلیزی تحتانی و ساکول می باشد. دامنه پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی متناسب با سطح فعالیت الکترومیوگرافی زمینه است. در عضله پشت گوشی، مقدار الکترومیوگرافی با وضعیت چشم مستقیما مرتبط می باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی امکان تاثیر وضعیت چشم بر پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی صورت پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی- مقایسه ای، پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در 30 فرد هنجار در محدوده سنی 30-18 سال با ارائه محرک تن برست 500 هرتز با شدت dbnhl 95 در سه وضعیت چشم شامل 1) چشم ها در جهت موافق با چرخش سر 2) چشم ها روبرو  و 3) چشم ها در جهت مخالف با چرخش سر در هر دو گوش، ثبت شد. نتایج: در هر دو گوش، اختلاف معناداری بین میانگین دامنه هر سه وضعیت چشم وجود داشت (05/0>p). در هر دو گوش، میانگین دامنه پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در وضعیت چشم ها مخالف با چرخش سر، کمتر و در وضعیت چشم ها موافق با چرخش سر، بیشتر از دو وضعیت دیگر گردید (05/0> p ). در هر سه وضعیت چشم و در هر دو گوش، میانگین زمان نهفتگی امواج p 13 و n 23 هیچگونه اختلاف معنا داری نشان نداد (05/0p>). بحث: نتایج این مطالعه نشان می دهد که میزان پاسخ بسته به وضعیت چشم فرد حین ثبت پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی، تغییر می نماید. لذا کنترل وضعیت چشم حین ثبت آزمون توصیه می شود.